Zondag gaan we met de hele familie schaatsen. Mijn broers, zus, schoonzussen, zwagers en alle neefjes en nichtjes. Maar eerst bezoeken we het graf van mijn ouders, zoals elk jaar rond Allerzielen. Het is een jaarlijkse traditie, waarbij we onze ouders herdenken. Een levendige viering van Allerzielen. Lees verder
Leren van stervenden
Massaal werd er de afgelopen periode gekeken naar de serie Over mijn lijk van BNN. Het programma maakte grote indruk. Jip, een van de deelnemers, werd zelfs trending topic op twitter. Het is dan ook ontroerend en heel aangrijpend om te zien hoe jonge mensen omgaan met hun ziekte, hun leven invulling geven en toeleven naar hun dood. Wat kunnen wij leren van Jip, Marieke, Methap, Amber en Ronald? Lees verder
Grootse opbrengst voor Kanker in beeld
Theater Carré was zondag afgeladen. Het was de dag van de Oncofonie. 360 leden van de koren Zingen voor je leven, tientallen artiesten, het Noordpoolorkest, twee jonge ballerina’s, en zo’n 1500 enthousiaste bezoekers. Doel: aandacht en middelen voor de Stichting Kanker in beeld. Resultaat: verbondenheid, betrokkenheid, saamhorigheid, inspiratie en ongetwijfeld een flink geldbedrag. Lees verder
Gewoon een grafkist
De afgelopen tijd kwam ik verschillende mensen tegen die met hart en ziel grafkisten ontwerpen. De liefde en zorg die hierin gelegd wordt is zichtbaar in de resultaten. Zelf heb ik er nooit zoveel waarde aangehecht. Aan zo’n lijkkist of, zachter gezegd, een grafkist. ‘Als hij er netjes uitziet is het goed’, was altijd mijn gedachte. Maar ik ben er nu toch anders naar gaan kijken. Lees verder
11 jaar na de cafébrand
Het is juli 2012 en onze zeilboot ligt aangemeerd in de haven van Volendam. De schade die in 2001 is aangericht door de brand in café De Hemel is nog steeds zichtbaar. Het pand aan de haven staat nog altijd leeg. Op het kerkhof is een aparte sectie waar de 14 dodelijke slachtoffers begraven liggen. Alle graven vol bloemen. Aan de haven is een monument geplaatst. En op straat kom ik verschillende mensen tegen met ernstige littekens als gevolg van hun verbranding. Lees verder
Levenskracht via social media
Op Twitter en internet kom ik mensen tegen die terminaal ziek zijn. Ze delen hun ervaringen, zorgen en goede momenten. Ze blijken veel lezers te bereiken en krijgen veel reacties. Ook van onbekenden. Moedig vind ik het van ze. En ik zie dat de social media ze helpen om midden in het leven te blijven staan. Lees verder
Dag vader!
Hij werd oud en bleef lang vitaal. Abrupt kwam zijn leven ten einde. ‘Gracias a la vida’; dank aan het leven. Dat lied lazen we hem voor aan zijn sterfbed. Toen reageerde hij nog één keer. Hij was dankbaar voor zijn leven. Bij zijn afscheid konden we dan ook zijn leven vieren. Het was goed. Lees verder
Sterven op het juiste moment
De afgelopen week was er veel publiciteit over een onderzoek onder artsen over de vraag of en hoe lang ze patiënten blijven behandelen als het levenseinde in zicht komt. In een artikel in de Volkskrant van 2 juni 2012 zegt Joris Slaets, hoogleraar ouderengeneeskunde: ‘Ik denk dat mensen nu vaak te laat sterven’. Dit veronderstelt dat je ook op tijd kunt sterven. Wat voor iemand op tijd is, hangt vooral af van de waarden en normen van de patiënt. Ik moedig iedereen aan om hierover bij zichzelf te rade te gaan en voor zichzelf op te komen als de tijd daar is. Lees verder
Goed geregeld voor na je overlijden
Zaken regelen voor je laatste levensfase en na je dood. Misschien niet leuk, maar wel nuttig. Het geeft jezelf rust en je nabestaanden houvast. Hieronder een aantal regelzaken op een rijtje, met links naar websites met nadere informatie. Lees verder
Wij kunnen slecht omgaan met de dood
“In Nederland weten wij niet goed met de dood om te gaan. Schrijnend, hoe schraal de omgeving is waarin mensen soms sterven, ook als dat thuis is. Dan kom ik bij ze langs en liggen ze in een klein bedje, met oud beddengoed, een tafel vol vuil serviesgoed. Geen kaarsje, geen bloemetje, niets. Naasten hebben hun handen vol aan alle praktische beslommeringen rond de zieke. Ze krijgen of nemen te weinig tijd om stil te staan bij wat er gebeurt. Het gesprek aan te gaan, de emotie toe te laten, dingen bespreekbaar te maken” Lees verder
