Levendige Allerzielen

Schaatsen als herdenking

Zondag gaan we met de hele familie schaatsen. Mijn broers, zus, schoonzussen, zwagers en alle neefjes en nichtjes. Maar eerst bezoeken we het graf van mijn ouders, zoals elk jaar rond Allerzielen. Het is een jaarlijkse traditie, waarbij we onze ouders herdenken. Een levendige viering van Allerzielen. Lees verder

Lessen voor levenden

Leren van stervenden

Massaal werd er de afgelopen periode gekeken naar de serie Over mijn lijk van BNN. Het programma maakte grote indruk. Jip, een van de deelnemers, werd zelfs trending topic op twitter. Het is dan ook ontroerend en heel aangrijpend om te zien hoe jonge mensen omgaan met hun ziekte, hun leven invulling geven en toeleven naar hun dood. Wat kunnen wij leren van Jip, Marieke, Methap,  Amber en Ronald? Lees verder

Het litteken van Volendam

11 jaar na de cafébrand

Het is juli 2012 en onze zeilboot ligt aangemeerd in de haven van Volendam. De schade die in 2001 is aangericht door de brand in café De Hemel is nog steeds zichtbaar. Het pand aan de haven staat nog altijd leeg. Op het kerkhof is een aparte sectie waar de 14 dodelijke slachtoffers begraven liggen. Alle graven vol bloemen. Aan de haven is een monument geplaatst. En op straat kom ik verschillende mensen tegen met ernstige littekens als gevolg van hun verbranding. Lees verder

Rode rozen

We hebben haar begraven op haar 66e verjaardag, 26 oktober 1994. De kist werd hoog op de schouders gedragen. Stijlvol, waardig, want daar hield ze van. Daarachter een lange stoet mensen. En bovenop de kist een groot bloemstuk van rode rozen.

Precies een jaar eerder had ik al afscheid van haar genomen. Lees verder

Misvattingen over de uitvaart

Er kan en mag bij een uitvaart veel meer dan je denkt

Vaak hoor ik ideeën over uitvaarten die niet kloppen. Een aantal misverstanden die veel voorkomen wil ik graag rechtzetten. Lees verder

Tonio: een must voor rouwbegeleiders

Tonio; een bekroonde requiemroman

    A.F.Th. van der Heijden zegt hij dat hij met het boek Tonio “Zijn zoon nog even langer wilde laten leven”. Daarom heeft hij het geschreven. Tonio kwam op Zwarte Pinksterdag 2010 om het leven door een verkeersongeluk, nog geen 22 jaar oud. Voor mij domineerde in het boek de aangrijpende, diepgaande beschrijving van het rouwproces van de ouders. Dat maakt het boek een must voor rouwbegeleiders. En wellicht ook voor anderen in de nabije omgeving van ouders die een kind hebben verloren. Het boek biedt een uitgelezen kans om meer zicht te krijgen op de beleving, gevoelens en gedachten van ouders die een kind hebben verloren. Lees verder

Stilte bij het afscheid

Een voltooid leven

Joop is 84 jaar geworden. Zijn leven is voltooid. Op zijn laatste verjaardag wilde hij zijn kinderen en zijn vriend bedanken voor alles wat ze voor hem betekend hadden. Zijn stem stokte al na een paar zinnen. Wat bleef was stilte. Een stilte die meer betekenis had dan elke andere speech ooit had kunnen hebben. Een stilte waarmee alles gezegd werd: dankbaarheid, liefde, verbondenheid, geborgenheid, compassie. Dat is waar het over gaat bij het afscheid van geliefden en het afscheid van het leven. En daar zijn eigenlijk geen woorden voor. Lees verder