Een vraag voor onder de kerstboom

Jij bent ergens naar op zoek

Je bent niet zomaar terecht gekomen op het blog Levenendood. Misschien heb je een concrete vraag, ben je op zoek naar informatie, kennis, herkenning, contacten, inzichten of inspiratie. Wat de reden van je bezoek ook is, het heeft vast iets te maken met sterven, afscheid nemen of rouw. Ik hoop dat je kunt vinden wat je zoekt en dat ik je met een van mijn artikelen een stapje verder help. Maar misschien wil je meer informatie, heb je onbeantwoorde vragen, wil je ervaringen delen of mis je onderwerpen. Ik wil je graag helpen, zodat Levenendood van nog meer waarde voor je kan zijn.

Laat me weten wat je zoekt

Het is mijn ambitie om Levenendood in 2014 dé ontmoetingsplaats en informatiebron te maken voor alles wat kan spelen rondom het levenseinde. Een plek waar goede informatie te vinden is, waar ervaringen gedeeld worden en die de moeite waard is om te bezoeken of je op te abonneren. Waar een community ontstaat van geïnteresseerden, professionals en lotgenoten. Dat kan niet zonder jouw hulp. Daarom vraag ik je te laten weten wat jouw vragen en behoeften zijn. Welke informatie zoek je? Waarover wil je iets weten? Zijn er ervaringen die je wilt delen? Wil je misschien zelf een keer een artikel schrijven?

Geef nú je reactie in het vak hieronder

Ik beloof je dat ik alle reacties ga gebruiken voor mijn artikelen in het komend jaar. Graag bied ik ook jou de ruimte om een artikel te publiceren. Ik laat je in januari weten hoe de planning eruit komt te zien.

Deel dit bericht via de social media

Wil je ook anderen in je netwerk de kans geven om te reageren? Deel dit bericht dan via de knoppen hieronder.

Ik kijk uit naar jullie reacties! Samen kunnen we alles aan.

Betere zorg door betere communicatie

Kort geleden besteedde Nieuwsuur aandacht aan zorg in de laatste levensfase. “Ik dacht dat ik het gezegd had, maar ze hebben het blijkbaar niet gehoord.” Moeizaam ademend ligt ze in bed. Ze hebben haar weer opgelapt, toen ze buiten kennis was en dreigde te overlijden. Liever had ze rustig willen sterven. Overduidelijk heeft de communicatie te wensen overgelaten. Dat kan beter en daarom hebben Nico Mussert en Etienne Tiessen de Stichting ZoBeter opgericht. Doel is de communicatie tussen zorgverlener en patiënt, en daarmee de zorg, te verbeteren. In het belang van alle betrokkenen.

Overlijden in een hospice

Een hospice voelt als een warm bad

Vorige week was ik even terug in het Hospice waar ik een tijd gewerkt heb als zorgvrijwilliger. Er gebeurde van alles tegelijk en toch heerste er een weldadige, warme, huiselijke sfeer. Vrijwilligers waren bezig met de verzorging van de gasten. Er werd schoongemaakt, er draaide een was, koffie werd gezet. In de huiskamer zat een vrijwilliger te praten met de partner van een van de gasten. Een van de bestuursleden liep binnen om de dozen met speculaas van de Sinterklaasactie op te halen. Het was er vertrouwd, alsof ik nooit was weg geweest.

Lessen voor levenden

Leren van stervenden

Massaal werd er de afgelopen periode gekeken naar de serie Over mijn lijk van BNN. Het programma maakte grote indruk. Jip, een van de deelnemers, werd zelfs trending topic op twitter. Het is dan ook ontroerend en heel aangrijpend om te zien hoe jonge mensen omgaan met hun ziekte, hun leven invulling geven en toeleven naar hun dood. Wat kunnen wij leren van Jip, Marieke, Methap,  Amber en Ronald?

Op tijd sterven

Sterven op het juiste moment

De afgelopen week was er veel publiciteit over een onderzoek onder artsen over de vraag of en hoe lang ze patiënten blijven behandelen als het levenseinde in zicht komt. In een artikel in de Volkskrant van 2 juni 2012 zegt Joris Slaets, hoogleraar ouderengeneeskunde: ‘Ik denk dat mensen nu vaak te laat sterven’. Dit veronderstelt dat je ook op tijd kunt sterven. Wat voor iemand op tijd is, hangt vooral af van de waarden en normen van de patiënt. Ik moedig iedereen aan om hierover bij zichzelf te rade te gaan en voor zichzelf op te komen als de tijd daar is.

Sparen voor later

Sober leven

Ze leven sober. Niet dat dat moet. Ze hebben allebei een goede baan en de kinderen zijn zelfstandig. Zo hebben ze het gewoon altijd gedaan. Een enkele keer gaan ze naar het theater en als ze uit eten gaan nemen ze een pizzaatje. De enige luxe die ze zich veroorloven is dure geluidsapparatuur. Daar genieten ze enorm van. En verder zijn ze graag in de natuur, maar dat kost natuurlijk niets. Hoogstens een keer de aanschaf van een nieuwe verrekijker.

Laatste wil, laatste wens

Week van het testament

Deze week is de Week van het Testament. Vooral bedoeld om mensen te stimuleren om (een deel van) hun nalatenschap te schenken aan goede doelen. Het is nuttig om de ‘laatste wil’ vast te leggen, maar minstens zo belangrijk om aandacht te besteden aan de ‘laatste wens’.

Laatste wil en laatste wens

Ik merk dat de ‘laatste wil’ soms de ‘laatste wens’ overschaduwt. Natuurlijk geeft het rust als zaken goed geregeld zijn. Voor de nabestaanden is het bovendien prettig om te weten wat de wil was van de zieke of overledene. Het maakt eventuele beslissingen rond een ziekbed (bij wilsonbekwaamheid), de vormgeving van de uitvaart en de afwikkeling van de nalatenschap een stuk eenvoudiger. Stil staan bij laatste wensen wordt te vaak vergeten. Wensen voor tijdens én na het leven.

‘Zingen voor je leven’ opent mond en hart

Zingen voor je leven

Zingen opent je hart. Het geeft lucht, energie en maakt blij. Ik was te gast bij Zingen voor je leven in het Toon Hermans Huis in Amersfoort. Meer dan 40 koorleden. Mensen die met kanker te maken hebben (gehad). Elke twee weken zingen ze voor hun leven en soms treden ze op. Er lijken hechte banden te zijn tussen de deelnemers. Over ziekte en rouw hoor ik niet veel.